Cando se perde a memoria

http://www.galiciahoxe.com/hemeroteca-web/gh/cando-perde-memoria/idEdicion-2010-09-27/idNoticia-593916/

O día 21 de setembro celebrouse o Día Mundial do Alzheimer. A demencia é un problema sanitario, social e mesmo económico de primeira magnitude. Moitos expertos sinalan esta doenza como a auténtica epidemia do século XXI. En España hai na actualidade arredor de 600.000 persoas afectadas. O incremento da lonxevidade fai prever que no ano 2025, o número de doentes pode duplicarse.

Cando esta doenza entra nunha casa todo cambia darredor. Os familiares empezan por decatarse da presenza de esquecementos, das preguntas reiteradas sobre o mesmo asunto, as olladas de auxilio do enfermo dirixidas ao seu acompañante. A evolución da enfermidade é moi lenta: poden pasar máis de quince anos desde os primeiros síntomas ata o falecemento que, en moitos casos, prodúcese por outras causas e non pola demencia.O enfermo, co transcurso dos anos vai precisando cada vez máis axuda para as actividades propias da vida diaria ata os momentos finais, en que é totalmente dependente dos seus coidadores. O impacto emocional deste proceso é moi intenso. Non só se ve afectado o doente senon todo o seu contorno. É moi importante apoiar o coidador/-a principal, xa que o desgaste psicolóxico e físico é moi intenso. Os doentes chegan a esquecerse da súa identidade e do nome dos seus seres queridos, pero manteñen a memoria afectiva. Perciben e agradecen moito as expresións de afecto, o cariño e a tenrura.

Pasqual Maragall e a súa dona, Diana Garrigosa

Pasqual Maragall anunciou publicamente que padecía esta doenza. Durante os últimos dous anos deixouse gravar na súa vida cotiá. Acábase de presentar un documental no Festival de Donosti. É un testemuño emocionante e valente, que reflicte o lento pero inexorable avance do proceso. "Teño sordeira cerebral. ¿Non me poden quitar esta cortiza do cerebro?", di o ex presidente catalán. "Bicicleta, culler, mazá", dille o terapeuta. Ó cabo duns minutos pregúntalle: "¿Acórdaste das palabras". "Non", respóndelle el. Non se coñecen as causas da doenza, polo que non existe, no momento actual, posibilidade de prevención nin de cura. Por iso é moi cuestionable eticamente a realización de probas de detección precoz. O primeiro requisito para realizar test de screening é poder dispor dun tratamento eficaz contra a doenza. Do contrario só conseguiremos aumentar a ansiedade e o tempo de convivencia co proceso, pero non poderemos modificar o curso natural da enfermidade..