lunes, 16 de mayo de 2011

A saúde como negocio (II)

 http://www.galiciahoxe.com/opinion/gh/novo-hospital-vigo/idEdicion-2011-05-16/idNoticia-669372/

O novo hospital de Vigo. Construír os novos hospitais polo sistema PFI (Iniciativas de Financiamento Privado) é máis caro e deteriora a calidade asistencial. Así o demostran as experiencias do Reino Unido, Madrid e Valencia. Pero Núñez Feijoo parou o proxecto do goberno de progreso, que tiña iniciado o procedemento para a construción dun grande hospital en Vigo, referencia para toda a área Sur, con financiamento e xestión públicos e a un custo moi inferior. Dous anos despois, o novo proxecto, de financiamento e xestión privada, foi adxudicado a unha UTE (unión temporal de empresas) constituída por Acciona, Puentes y Calzadas, Altair, Concessia e Ocasa (Obras, Caminos y Asfaltos).
 
O Sergas queda comprometido a pagarlles ás empresas adxudicatarias preto de 72 millóns de euros ao ano durante vinte anos. Ademais estas obterán beneficios pola xestión dos aparcadoiros e outras explotacións comerciais, que o actual goberno lle cedeu tamén á dita UTE. Así aparece reflectido nun excelente informe elaborado pola AGDSP (Asociación Galega para a Defensa da Sanidade Pública), que conclúe: "O cambio de proxecto incrementa o custo en máis de 1.000 millóns de euros". Unha parte importante dos orzamentos sanitarios pasará, deste xeito, a mans privadas, sen que os cidadáns obteñan beneficio ningún. Pola contra, é previsible un empeoramento da asistencia e da situación laboral dos traballadores. 

A selección da adxudicación realizouna a consultora privada PriceWaterhouseCoopers (PwC), compañía que parece estar inmersa, segundo a AGDSP, "en todo tipo de procesos por delitos fiscais e por actuar con neglixencia en estafas e falsificación de contas de empresas nas que actuaba a dita consultora". Ademais, por se fora pouco, en PwC traballa a filla da xerente do Sergas. Con todos estes precedentes non é posible que PwC poida actuar como garante da legalidade e da ausencia de conflitos de interese

Os propietarios e xestores do novo hospital son un grupo de empresarios e banqueiros con múltiples intereses en xogo e "as empresas construtoras seleccionadas parecen ter intereses cruzados co Partido Popular e están acusadas de prácticas concursais prohibidas". Así pois, non importa poñer en risco a sanidade galega, nin despilfarrar o diñeiro público (coa crise como escusa para usar este sistema) nin deixar hipotecado o sistema sanitario; nin siquera tentan gardar as aparencias. Este goberno semella que só procura favorecer os negocios de grupos afíns. Poñen, de novo, o público ao servizo do privado.

Ver o informe da AGDSP en:
http://misaludnoesunnegocio.net/media/blogs/multimedia/propietarios_hospital_vigo.pdf



2 comentarios:

  1. Un nuevo post que preferiría no leer, como el enlace que adjunta. Pero la realidad es la que es y hay que mostrarla, para que se vea, para que veamos a dónde nos llevan estos listos, con sus eficacias, eficiencias y competitividades; para ver a dónde nos conducen estos estupendos gestores que no sólo parecen asegurarse un tesoro en la tierra sino también las bendiciones apostólicas que garanticen su entrada en el paraíso.
    Éste es un post valiente, porque hay que tener cada vez más valor para no ser borrego y decir lo que se piensa en un medio pretendidamente democrático pero que de democracia sólo tiene, aunque no sea poco, el hecho de que podamos votar eligiendo a los malos o a los menos malos.
    Ya vemos a quiénes sirven la eficiencia, la competitividad, la calidad de gestión y la gestión de calidad. No precisamente a los enfermos, ni a los pobres ni a los locos.
    Este post, continuación de otro, lleva un título muy significativo. La salud es, hoy más que nunca, un negocio. Los hospitales son apéndices de las grandes industrias diagnósticas, las “evidence based medicines” son controladas por las industrias farmacéutica y diagnóstica y los médicos se están convirtiendo en meros técnicos que aplican un protocolo, hasta que sean sustituidos por robots. Un negocio alimentado cotidianamente por una medicalización obsesiva de todo lo normal. La “bondadosa” decisión política del SERGAS sobre los genéricos no impide la promoción de un gasto farmacéutico extraordinario en la dispensación de productos de dudosa eficacia y de probable yatrogenia, ocupando las estatinas el número uno. Se ha conseguido que la preocupación de las personas, incluso ancianas, desde el punto de vista “preventivo”, sea su colesterol.
    Hay algo obvio hasta para un tonto: ni los viejos ni los crónicos son rentables. No producen. Sólo sirven si tienen dinero y aún así… En nuestra ciudad vemos como de la noche a la mañana se cierra un geriátrico privado aduciendo escasa rentabilidad, ante el estupor sin fundamento de los viejos, que creían que lo que pagaban era bastante para mantenerlos. Pues no. Éste tampoco es país para viejos. Tampoco los retrasados mentales parecen rentables excepto para dedicarse a la política o para ser tertulianos de Tele 5.
    Ya no estamos sólo ante el capitalismo como pensamiento único. Estamos ante la pura barbarie.

    ResponderEliminar
  2. suscribo a javier letra por letra

    ResponderEliminar