Semana Santa: Na miña infancia era tempo de recollemento, tristeza e contrición. A alegría e a música estaban prohibidas; todos tiñamos que sentirmos culpables pola crucifixión e morte de Cristo na cruz. Os tempos teñen cambiado moito e nestes días houbo, nas estradas españolas, máis de nove millóns de vehículos nos que a xente se desplazou na busca de lecer e diversión. Agora as expresións de devoción convertéronse nun espectáculo. O clima non acompañou e moitas procesións tiveron que ser canceladas. Nós viaxamos ás terras de Barcala e do Xallas, para ver os nosos maiores. Circulamos envoltos por unha densa néboa, que producía unha sensación de lenta irrealidade. Pola radio soubemos das diferentes posibilidades de lecer en Galicia: a festa da lamprea en Arbo, a do xabarín en Cerdedo, o día do augardente de Portomarín, a feira do encaixe en Camariñas, a celebración do San Telmo en Tui (con pregón do ex presidiario Mario Conde), e a Pascua de Padrón. Así, pois, se o tempo non permite as procesións de Viveiro ou de Ferrol, sempre hai alternativas. Será por paparotas... 
Fútbol: Se estas propostas non abondan para encher o tempo de ocio sempre haberá un partido Barça-Madrid, dos moitos que van disputar nestes días. A final da Copa resolveuse cun gol maxestoso de Cristiano Ronaldo quen, suspendido no aire moito máis tempo do que permite a lei da gravidade, conseguiu rematar un centro de Di María desde a esquerda, cando xa levaban ás costas máis de cen minutos de partido. Foi un exemplo de fortaleza e decisión; pero quedan outros envites pendentes para ver se o arrogante Mourinho é capaz de frear o trenzado de ourivería que elabora o equipo de Guardiola ata convertelo en arte efémero.
Libros: Se o fútbol tampouco serve para acadar a plenitude teño outro consello para quen queira recibilo: collede un libro e poñédevos a ler. Neste tempo de zapping e liviandade a lectura repousada é, ademais dun pracer, unha necesidade. Esta vida de vertixe que nos impoñen precisa, de cando en vez, dun tempo para a reflexión.
Un libro, nestes casos, sempre é unha boa compañía. O 23 de abril é o día internacional do libro (conmemórase o falecemento de escritores como Cervantes e Shakespeare). En Catalunya, nesta data, agasallan cun libro e unha rosa. Sigamos o seu exemplo. Aquí van as miñas recomendacións: Riña de gatos de Eduardo Mendoza, e Cabalo de ouros de Víctor Freixanes..
No hay comentarios:
Publicar un comentario