jueves, 18 de octubre de 2012

Galicia caníbal


En Praza Pública
 
Saturno devorando un fillo (Goya)

Galicia ten unha singular  tendencia á autofagocitose. Estamos no camiño da desaparición como pobo. Cada vez somos menos, máis vellos e máis pobres; enviamos aos nosos mozos polo mundo adiante na procura do porvir que aquí lles negan e entregamos as rendas do destino colectivo aos que desprezan os nosos sinais de identidade  e non cren nas posiblidades de futuro do país. 

Os datos son contundentes. Galicia perdeu máis de 12.000 persoas o pasado ano (INE), máis de 3.000 por provincia. Por grupos de idades, a poboación de 60 ou máis anos xa  representa o 30% do total da poboación. Agora vivimos en Galicia pouco máis de 2.700.000 persoas, das cales 600 mil subsisten nunha situación económica precaria e arredor de 100 mil viven en condicións de pobreza severa (EAPN).  Mentres tanto, perto de 70 mil galegos, os máis novos e preparados, marcharon de Galicia en 2010 e 2011 na busca dun futuro mellor. Xa decía Castelao que “o galego non protesta, emigra”. 


Escola abandoada (Sober, Lugo)
Deste xeito o medio rural galego está quedando sen xente. A Administración está potenciando este goteo do despoboamento coa política de recortes. O sociólogo C.M. Abella advertiu de que “a Xunta non está facendo nada do que os expertos recomendan para potenciar o rural. A línea política é eliminar todo o público”. En dez anos amplias zonas de Galicia poden quedar convertidas en áreas de desertificación social, debido á falta dun proxecto vital para os novos e ao declive dos sectores productivos vinculados ao agro. O sociólogo Alberto Saco fala dunha “estratexia deliberada para baleirar o rural”. 

 “Galicia está morrrendo como feito diferencial”, afirma  Antón Baamonde no seu libro A derrota de Galicia. Tamén recorda que o idioma galego está eshausto e o estado do benestar está sendo adelgazado a velocidade de vertixe  pois, neste tempo de cinismo ilustrado, “no goberno galego senta xente firmemente  partidaria da identidade, pero non da galega, precisamente”. O mesmo autor aínda é máis contundente nun artigo recente: “ninguén ten feito tanto como Núñez Feijóo por desprestixiar o autogoberno de Galicia”. 

A opinión publicada en Galicia reflexiona maioritariamente nesta mesma dirección. Durante a campaña electoral deuse a coñecer un informe do Consello de Contas no que se pon en evidencia a maquillaxe efectuada nas contas públicas de Galicia. Mais, mesmo se foran certas, “que as contas da Xunta resistan a comparanza coa maioría das outras facendas autonómicas non lle serviu a Galicia, desgrazadamente, para nada” (X.M. Pereiro, El País). Suso de Toro tamén é contundente: “O tempo histórico da autonomía política xa rematou cando Feijóo chegou á Xunta”. Santiago Lago fai unha pregunta retórica: para qué usaron o autogoberno nestes últimos anos? E contesta facendo referencia ao modelo do galo decapitado: “Un corpo sen cerebro, que sigue correndo, pero non sabe ónde vai”. Tamén hai quen cuestiona a  categoría ética do inquilino de Ponte Pío: “a solidez dos seus principios pode verse non terreo persoal, cando se rodeaba de sotanas e logo, tanto se é certo o que din del como o que el dí de sí mesmo, vivía en pecado mortal” (X. Borrazás, Tempos). Mais a opinión non é unánime. La Voz de Galicia, o xornal que recibe máis apoio económico da Xunta, paga aos seus colaboradores para cantar as loanzas do xefe (Caneiro).

 
Por moito que se queira enmascarar a realidade, a evidencia dos feitos é moi poderosa. O descenso demográfico, o envellecemento poboacional, a quebra das entidades financeiras, a destrucción de milleiros de postos de traballo, a fuga da mocidade, o empobrecemento da poboación, o pesimismo colectivo: todo esto aconteceu de xeito vertixinoso durante o mandato de Núñez Feijóo. Non cumplíu ningunha das súas promesas electorais, formou un equipo mediocre e antigalego, puxo a crise como escusa e a falsa austeridade como slogan para adicarse con ensañamento á procura do deterioro e  o desprestixio dos servizos públicos (sanidade, educación, servizos sociais) e á deconstrucción simbólica de Galicia. Se lle permitimos continuar nesta tarefa catro anos máis, o futuro deste país quedará severamente hipotecado.


11 comentarios:

  1. Que podemos hacer para frenar a estos políticos? que no son más que individuos sin ética, sin principios, sin escrúpulos, sin conciencia, sin respeto, sin caridad, sin Ley.
    Quien puede parar este negocio de ricos y poderosos, a costa de pobres e indefensos?

    ResponderEliminar
  2. O que hai que facer é participar da política, implicarse, e facer que a política sexamos todos e todas nós.

    ResponderEliminar
  3. Los políticos son parecidos, pero no idénticos. No es lo mismo votar a unos que a otros. Una cosa es la corrupción que florece abundantemente en la "clase política" aunque también por todas partes y otra el planteamiento ideológico de un partido o de otro. Porque ya no se trata de elegir entre "progresistas", "nacionalistas" o "conservadores", como si fueran opciones similares que gustan más o menos por lo que sea (su programa explícito debiera ser lo fundamental). Esta derecha es la que es, rancia, nacionalcatólica, represora, y lo que, de forma tan documentada como siempre,expone el post de Pablo, es el riesgo evidente de hipotecar Galicia si gana el PP.
    La deriva autoritaria y prepotente a la que asistimos tanto en Madrid como en Santiago, a expensas del empobrecimiento creciente y de una mayor diferencia entre pobres y ricos, no se puede consentir desde la dignidad personal.
    Si gana el PP no lo sufriremos "sólo" cuatro años. En ese período o en uno menor les dará tiempo sobrado a desmantelar todo lo que simplemente suene a público y crear una sociedad elitista y de vigilancia.
    Es sólo un símbolo, pero un gobierno autonómico que les regala maletas a los premios extraordinarios de licenciatura, expresa mucho en la línea de lo que decía Pablo al comienzo: seremos menos, más viejos y más pobres.
    Esperemos que Santa Úrsula, cuya festividad se celebra este domingo, nos ilumine a todos, incluyendo al PP que, desde su pretendida lucidez, critica a supuestos iluminados.

    ResponderEliminar
    Respuestas
    1. te recuerdo Ente de poca memoria que quien desmantelo Galicia y España fueron los Socialistas (solo de nombre)y ahora despuer de haber mantenido a amigos y beneficiarios de todo tipo claman al cielo.
      Por favor tengamos un poco de memoria y seamos un poco imparciales, dejemos de ser como hemos sido siempre los borregos de lo señoritos sean estos del color que sean.
      Tenemos de olvidar venganzas, que a día de hoy no tienen justificación, y los enfrentamientos y las revanchas lo que nos hacen es ser cada vez mas borregos y mas esclavos. Respetemos las opiniones de los demás sean ciertas o erroneas, y tratemos de ser profetas, que no lo somos.

      Eliminar
  4. galicia está desaparecendo como ente cunha cultura propia. Feijóo é compliuce ca dereitísima española deste proceso desgaleguizador. Nós, o pobo galego, somos testemuñas e complices dese proceso.

    ResponderEliminar
  5. Pablo,
    Creo que deberías introducir en tu magnífico blog la posibilidad de filtrar estupideces anónimas. Eso es algo que hecen generalmente en los blogs. No tiene sentido acoger ningún anónimo y menos permitir a nadie el insulto facilón que, aunque a nadie molesta precisamente por la cobardía de quien lo produce desde su escondite, no queda estéticamente nada bien.
    Opino que un blog de esta categoría debe protegerse de cualquier anonimato.

    ResponderEliminar
    Respuestas
    1. Home, a diferencia entre "anónimo" e "Pablo, Javier, Manolo, etc.", é ben pouca.

      Eliminar
  6. No tanto. Es bastante mayor que la que pueda haber entre "anónimo" y "anónimo". En este post, de siete comentarios, dos de ellos míos, cuatro son de Anónimo. ¿Son todos de la misma persona?
    Hay blogs en los que, si un nombre ya ha sido usado, como Javier, hay que elegir otro de forma que aun cuando no se conozca la identidad real de quien comenta, se sepa al menos diferenciar entre los que participan.
    En cualquier caso, que uno de los anónimos se manifieste como borrego de señoritos ("dejemos", dice) sugiriendo que todos estamos en el mismo lote, sólo merece un comentario: desluce el blog.

    ResponderEliminar
  7. Que malo es Feijoo. Mira que dedicarse a ganar una y otra vez por mayoría absoluta para fastidiarnos. Está clarísimo que el pueblo no le quiere, y él, erre que erre, ganado por mayoría absoluta y ampliándola. ¡Qué poco demócrata que es este hombre!

    ResponderEliminar
    Respuestas
    1. Ti sabes o que é o carreteo?. Carretandiño, carretandiño, conseguimos un deputadiño. No rural de Lugo votan as persoas que teñen alzheimer.

      Eliminar