Na sanidade a estratexia de privatizacións contínuas, con
recortes orzamentarios no sector público e a entrega de porcións crecentes dos presupostos
a mans privadas para o seu lucro persoal, o Partido Popular levaa a cabo, en
moitos casos, de maneira solapada. Hai un apoio cómplice entre o poder político
e os intereses privados; realizan acordos na sombra, furtando o control destas
manobras aos representantes públicos (partidos da oposición, organizacións
sindicais e profesionais).
Hai, nestas prácticas, flagrantes conflitos de
interese e un uso abusivo e vergonzante das portas xiratorias.
Algúns personaxes (Lamela, Güemes, Rocío Mosquera, Antonio Burgueño) acadaron
notoriedade por practicar con todo descaro o "revolving door". O dano que provocan estas actuacións -á
sociedade, ao sistema sanitario e aos seus traballadores, á nosa saúde e aos
nosos descendentes-, é inconmensurable. Estas prácticas fraudulentas esquivan o
control social e a supervisión dos organismos públicos e da xustiza. Pero
convértense en feitos consumados que, nalgúns casos, serán dificilmente
reversibles.
Estas relacións promíscuas entre o público e o privado
non son exclusivas do mundo sanitario. No sector enerxético as portas xiratorias
funcionan con total descaro. As empresas eléctricas, gasistas e petroleiras
acollen a moitos expolíticos, actualmente a soldo en consellos do Ibex.
Iberdrola, Gas Natural Fenosa, Endesa, REE e Enagás tiñan o ano pasado a once
ex altos cargos do PP, cinco do PSOE e un de CiU nos seus consellos de administración.
As retribucións destes conselleiros son, nestes tempos de austericidio, totalmente escandalosas. O exministro do PP Ángel Acebes, dobremente imputado (polos casos de Bankia e Bárcenas), case chega aos 300.000 euros anuais como vogal de Iberdrola.
As retribucións destes conselleiros son, nestes tempos de austericidio, totalmente escandalosas. O exministro do PP Ángel Acebes, dobremente imputado (polos casos de Bankia e Bárcenas), case chega aos 300.000 euros anuais como vogal de Iberdrola.
Cada novo día enterámonos pola prensa de numerosos
casos de corrupcións e corruptelas que invaden a xeografía española. Nese
turbio ambiente, e con esa clase de actores, é onde se está desenvolvendo este
desmantelamento programado dos servizos públicos. E con total impunidade, polo
momento. Así o dicía Luísa Lores nun artigo, no que denuncia que o goberno de Núñez
Feijóo, coa conselleira Mosquera ao fronte, fragmentou, desmantelou, privatizou
e endebedou o sistema sanitario público de Galicia “con total descaro e
impunidade, para beneficio das empresas privadas vinculadas; nunca lles poderemos perdoar”.
Estamos nun momento crave. É necesario deter esta
sangría. Eles non van parar, ata desvalixar por completo as arcas públicas. Hai
que desaloxalos do poder para que non sigan destruíndo o sector público,
actuando como troianos. Porque hai un perigo certo de pasar do monopolio público
ao oligopolio privado. Joaquín Estefanía xa o advertiu: privatizaron a banca
pública, a enerxía pública e as telecomunicaciones públicas, entre outros
sectores estratéxicos: “agora queren facer o mesmo coa sanidade e a educación públicas aínda que o neguen".
Porque, despois de todas as corrupcións, saqueos e aproveitamentos que xa
saíron á luz, como dicía Javier Marías, cando por fin saiamos das nosas teimas cotiás
e levantemos a cabeza,””atoparémonos cun país desposuído, abatido, co baleiro
instalado en todos os terreos”.
Son tantos os escándalos e a todas as escalas que non é posible, na práctica, recordalos.
ResponderEliminarEspoliaron de tal modo os que din servir que o dano realizado é de moi difícil reparación (algúns morreron a causa do que hipocritamente chaman crise) e é, como se expresa no post, imperdoable. Porque non se trata de perdoar unha persoa concreta ou a dous ou a mil, senón a todo un sistema corrupto e iso non é factible.
Danouse a todas as escalas. Roubouse o pan dos pobres, botouse das súas casas a nenos, condenouse a familias enteiras que traballaran toda a súa vida a asistir a comedores sociais e a subsistir con caridades pretendidamente cristiás. Fixeron da nosa terra o seu couto de caza, mesmo en sentido literal.
Defenden a vida dos non nacidos á vez que condenan a morte moitos dos que xa naceron. Son inhumanos.